Door Ronald Lamping
Door Ronald Lamping
column

KINDERLOKKER

Column

Waar is de kinderlokker gebleven? Ga ik reclame maken voor die viezeriken? Dacht `t niet! Neigt tóch naar iets ouderwets. Naar de tijd van prachtige klassieker, ‘Het dorp van mijn vader’.

Lijkt lang geleden. ‘Langs het tuinpad van mijn vader zag ik de hoge bomen staan’ en ‘thuis had ik nog een ansichtkaart, waarop een kerk, een kar met paard, een slagerij J. van der Ven’. Het tijdperk van de ouderwetse kinderlokker.

Zonder uitzondering dreunden onze ouders hetzelfde deuntje op: “Ga nooit met vreemde mannen mee al beloven ze je een schattig konijntje”. Kan me niet herinneren, dat mijn ouders het hadden over “nooit meegaan met vreemde vrouwen”.

Kinderlokkers waren zieke geesten. Kort door de bocht zijn het de voorlopers van de hardcore pedofielen. Je hoort het woord nooit meer. De achterhaalde, sinistere gedachte aan mannen in regenjas met de kraag omhoog en gleufhoed op, lijkt rijp voor het museum.

Geen heimwee naar. Het waren engerds. Waar ik heen wil? Naar het nú. Onze generatie van, pakweg 70-plussers, kijkt terug naar een tamelijk onschuldig verleden. Kinderlokkers waren zeker kwaadwillig. Huidige generatie groeit echter anders op. Nu schiet een man met pijl en boog (…) 5 onschuldige mensen dood. Wij kenden slechts een onschuldig stripindiaantje, Hiawatha!

Het lijkt wel of het gevaar vroeger uit één hoek kwam. Niet waar, maar het voelt zo. De huidige generatie jongeren ervaart hele andere bedreigingen. Niks romantische beelden van ‘Het dorp’. Ruzies worden nu beslecht met een mes tussen de ribben. Confrontaties via de app. Voor zo`n vechtpartij word je als het ware uitgenodigd. Hoe ziek kun je zijn?
Het is er niet beter op geworden. Bij het vrijwillig inleveren van wapens lag de tafel bezaaid met narigheid. Velen gaan op pad met een mes. De ‘Je-weet-maar-nooit-generatie’. Er worden handgranaten aan deuren gebonden of er wordt brandend materiaal door de brievenbus gegooid. Of daar nou mensen slapen of niet.

Professionals menen, dat het vroeger echt niet beter was. Lulkoek, dat was het namelijk wél. Daar bedoel ik de agressie mee. Het neersteken of beschieten van elkaar vond zelden plaats. Nu ieder weekend, of beter, iedere dag wel ergens. Het beroven van supermarkten wordt nu (frequent) uitgevoerd door  15- en 16-jarigen. Mijn vergelijking met antieke kinderlokkers gaat mank. Snap ik echt wel.

Wat ik eigenlijk precies zeggen wil? Dat het er allemaal niet leuker op geworden is. Dat we afglijden naar een bedenkelijke maatschappij. Een geleidelijk onomkeerbaar proces; soms vinden we het al ‘gewoon’. Steekpartij, overval? We halen de schouders op en leven verder.

In de tijd van de kinderlokker was het overzichtelijker, al vonden er in tehuizen en onder priesters en consorten vreselijke wantoestanden plaats. Dat mogen we nooit vergeten. Nu moeten prominenten zelfs beschermd worden. Veel gezellig- en zorgeloosheid zijn verdampt. Toepasselijk zijn dan ook de laatste woorden van ‘Het dorp’.

‘Ik was een kind, hoe kon ik weten, dat dat voorgoed voorbij zou gaan.’