Inge Hulsker kan zich niet meer herinneren wanneer ze begonnen is, maar wel dat ze altijd met verhaaltjes en gedichten bezig was.
Inge Hulsker kan zich niet meer herinneren wanneer ze begonnen is, maar wel dat ze altijd met verhaaltjes en gedichten bezig was.
LOKALE SCHRIJVERS

Inge Hulsker schrijft verhalen

Actueel 675 keer gelezen

Voorburg - Inge schrijft al heel lang. Ze kan zich niet meer herinneren wanneer ze begonnen is, maar wel dat ze altijd met verhaaltjes en gedichten bezig was. Ze zegt dat ze nooit een bijzondere belangstelling voor literatuur had, ze las omdat ze het leuk vond. 

Door Peter den Hollander

Het gewone leven gaf Inge genoeg voldoening, waardoor het schrijven erbij inschoot. Tot ze in 2007 zich, zomaar, inschreef voor een cursus Creatief Schrijven. En er volgden er nog vele. De aantrekkingskracht van de schrijfcursussen en – retraites is het samenzijn. Op een gegeven moment leerde ze niet veel nieuws, maar waren het vooral gesprekken met andere deelnemers die haar inspireerden om zich opnieuw in te schrijven. Ze legde zich toe op het korte of zelfs heel korte verhaal van 120 of 55 woorden. Het is een genre dat ik niet beheers; ik zou niet weten hoe ik een verhaal in 55 woorden kan schrijven. “Schrappen”, zegt Inge. Het adagium ‘Show don’t tell’ gaat voor dit genre niet op, het is alleen maar show.

Ze blijft weg van moralisme. In haar verhalen is misschien een boodschap te herkennen, maar die zit er niet bewust in. Ze gebruikt wel karaktertrekken van vrienden en bekenden, maar nooit zo dat ze één op één herkenbaar zijn. Dialogen vindt ze fijn om te schrijven. ”Omdat je zo met weinig woorden duidelijk verschillende personages kunt neerzetten” Ook beschrijft ze weinig uiterlijk. Ze vindt dat de lezer vrij moet zijn in zijn fantasie hoe een personage eruitziet. “De uitdaging van een kort verhaal is om een compleet verhaal te brengen en niet alleen een anekdote. Met een beperkt aantal woorden kun je tussen de regels door veel meer oproepen.”

Haar inspiratie haalt ze uit de opdrachten van wedstrijden. Ze heeft geen notitieblokje in haar tas of op haar nachtkastje. Ze kijkt op het internet naar schrijfwedstrijden, denkt na over thema of onderwerp en pent vervolgens een verhaal. Zo heeft ze een oeuvre opgebouwd waarin ze in dertig bundels verhalen heeft gepubliceerd.

Inge is geboren en getogen in Voorburg. Zij zat op het St. Maartenscollege waar zij Nederlands kreeg van de vader van Ilja Leonard Pfeiffer - die ook op het Maartenscollege heeft gezeten, wellicht is hij voor deze rubriek nog wel eens te strikken. Toch heeft ze niet het gevoel dat de vader van deze grootheid haar tot schrijven heeft verleid.

Inge heeft ook twee jeugdromans geschreven. ‘Antirobot’, die deel uitmaakt van de serie Vlaamse Filmpjes en gaat over Pepijns persoonlijke robot die steeds uitvalt als hij langs een flatgebouw komt. Daar blijkt een professor te wonen die een signaal heeft uitgevonden om robots te blokkeren. En ‘Het Verloren Volk’ over Sanne, Kees en Robbie die hun volken moeten bevrijden gebruikmakend van de specialiteiten van elk volk. Maar er is ook nog een mythe over een verloren volk, of is dat toch geen mythe? 

Op www.ingehulsker.nl is meer over Inge te lezen.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant