WILSVEEN

Nederlands Hervormde Begraafplaats Wilsveen ligt aan Wilsveen 10 c. Deze begraafplaats wordt al eeuwen gebruikt. Ondertussen een beschermd monument. Begraafplaatsen nemen een aparte positie in tijdens en na ons bestaan. Eindpunten van ons aardse leven. Overledenen worden er begraven en er ontstaan onschatbaar waardevolle herinneringen aan het leven van hen, die ons ontvielen.

Ook in Wilsveen kunnen nabestaanden hun gevoelsmatige contacten met degenen, die hen zo dierbaar waren, continueren. Bij het graf, zo dicht bij hun geliefden, maar in wezen onmetelijk veraf. Daar zijn nabestaanden in gedachten, praten ze met hun partner of overleden kind. Vanuit behoefte naar troost en het trachten te begrijpen over het soms opspelende en onbegrijpelijke, waarom?

Zeker, wanneer het kinderen van wanhopige ouders betreft. Die stilte, dát moment van bezinning, dreigt te verdwijnen. Nu zijn het slechts geluiden van vogels, die hun verdriet en leed begeleiden op het moment, dat men het graf bezoekt. Bij een graf is stilte niet alleen wenselijk, maar evengoed noodzaak. 

Er schijnt een plan te liggen van de Stichting De Tureluur om in de buurt van de begraafplaats een recreatief ontmoetingscentrum te bouwen. Daar hoort een kanttekening bij. Een plan waarbij mensen met een beperking hun dagbesteding kunnen vinden. Buitengewoon fraai initiatief. 

Het blijken contrasterende belangen. De behoefte aan bezinning en reflectie om stil te staan bij de laatste rustplaats van hun dierbaren versus de drijfveer om mensen met een beperking een zinvol bestaan te bieden. Beide zijn begrijpelijk en goed te plaatsen. Beide verdienen gepast gedrag en waardering. Het is echter evident dat het verdriet en de meditatie van nabestaanden nimmer mogen worden verstoord door geluiden, die niet passen bij de maatstaf, die geldt voor begraafplaatsen. Doet het plan van Stichting De Tureluur dit?

Mij niet bekend. Er staat namelijk nog niets. Plan bevindt zich in de ontwikkelingsfase. Stilte óp en rond de begraafplaats Wilsveen is essentieel. Toch gaat mijn sympathie ook uit naar Stichting De Tureluur. Een stichting die opkomt voor hen die het in deze westerse diploma-maatschappij per definitie moeilijk hebben. Beide organisaties en omwonenden bleken tijdens bijeenkomst op ordentelijke wijze hun mening te delen. Onderbouwd met argumenten en op een toon, die verdere ontwikkelingen hopelijk mogelijk maken. Niet tégen elkaar, maar door een bredere denkwijze en begrip, tenslotte met elkaar.

Wilsveen is een prachtig onderhouden laatste rustplaats. Verzorgd door betrokken vrijwilligers, die de handen uit de mouwen steken. Bij die prachtige rustplaats hoort inderdaad geen lawaai of andere storende geluiden. Stichting De Tureluur streeft echter ook een prachtig maatschappelijk doel na. In deze tijd van ikke-ikke-en-de-rest-kan-stikken een eminente sociale ambitie. Hopelijk komen betrokken partijen tot een voor allen aanvaardbare consensus. Hier toepasselijk, via polder-model. 

Zou voldoening geven. Rond begraafplaats Wilsveen is genoeg ruimte in de Driemanspolder om iets moois te creëren, waar niemand last van heeft en allen gepast baat. Als betrokken partijen meedenken en begrip tonen voor de ander zal niemand het worden. Wát niemand zal worden?

Tureluurs.