Het stadhuis dat niet kwam

Voorburg -De plannen lagen uitgevouwen op tafel van het Voorburgs gemeentebestuur. De bevolking was via de pers geïnformeerd over de komst van een gigantisch stadhuiscomplex met sporthal. De Romeinse veldheer Corbulo keek vanaf zijn bronzen paard reikhalzend uit naar de plaats waar het nieuwe veelbelovende stadhuis moest komen. Maar het kwam er niet.

Door F.J.A.M. van der Helm

We schrijven 20 december 1961 wanneer de Voorburgse gemeenteraad instemt met een nieuw stadhuiscomplex dat waardig en representatief is voor de groeigemeente. De zoektocht voor de behuizing van het groeiende aantal ambtenaren dateerde al van voor de oorlog toen het inwoneraantal van Voorburg de 30.000 ging naderen. Het stadhuis aan de Herenstraat was duidelijk te klein geworden en de bestuurders waren het erover eens dat grotere ruimte noodzakelijk was.

De jaren ‘50 stonden geheel in het teken van de wederopbouw en uitbreiding van de stad met nieuwe woonwijken. Het aantal flats met drie en vier woonlagen nam schrikbarend snel toe tot grote onrust van de Voorburgse bevolking; zij zag het karakter van de plaats veranderen. Geen nieuwe landgoederen en villa’s, maar hoogbouw. Voorburg ging mee in de vaart der volkeren en daar hoorde ook een nieuw stadhuis bij.

In 1953 kwam naast de uitbreidingsplannen ook de plan tot bouw van een nieuw groot stadhuis ter sprake met een megaoppervlakte van 15.000 m2. Het diende gelegen te zijn aan een plein van gelijke grote waaraan dan de Voorburgse Schouwburg gevestigd zou worden. Voorburg leek klaar voor de toekomst en zette zichzelf stevig op de kaart. Doch door de annexatieplannen van Den Haag bleef het stadhuisplan in de koelkast. Pas als Den Haag in 1957 zijn annexatieplannen laat varen, ziet Voorburg weer mogelijkheden. De kleine plattelandsgemeente kreeg stadse allures.

In 1959 krijgt het ‘stadhuisplein’ een nieuwe impuls en komt een derde herzieningsplan op tafel. Naast stadhuis en schouwburg staan ook een restaurant, bioscoop en sportcomplex gepland. Uiteindelijk zou het tot eind 1961 duren tot architectenbureau Ir. J. van der Laan met een serieus allesomvattend ontwerp komt. De bouw zou drie jaar in beslag nemen en het budget 7 miljoen gulden bedragen. Saillant detail was dat het bekroonde ontwerp afkomstig was van hetzelfde architectenbureau dat in 1956 ook al met de eer ging strijken. Ook nu moest het plan nog worden goedgekeurd door de rijksoverheid.

Het gebouw bestond uit laagbouw met een representatief gedeelte en een werkgedeelte dat middels een plein met elkaar verbonden was. Trouwen kon in verschillende klassen met daarbij de burgerzaal met statietrap als duurste categorie. En compleet met een sportcomplex en carillon. Het had het neusje van de zalm moeten worden en een modern (maar arm) Voorburg waardig. Echter, het sportcomplex De Vliegermolen is er gekomen, maar het stadhuis bleef aan de Herenstraat waar een ruimte werd bijgebouwd.

Reacties naar helmhuis@ziggo.nl.