Het beeld ‘Raja’, een beeldhouwwerk van Sybille de Braak in Park ’t Loo, hoek Mgr. Van Steelaan/ Spinozalaan (foto: Marian Kokshoorn).
Het beeld ‘Raja’, een beeldhouwwerk van Sybille de Braak in Park ’t Loo, hoek Mgr. Van Steelaan/ Spinozalaan (foto: Marian Kokshoorn).
BEELDEN IN BEELD

De terugkeer van Raja

Actueel 1.484 keer gelezen

Voorburg - “Hè, een blote mevrouw die water spuit” zegt mijn kleinzoon tijdens een wandeling. ‘Nee’, onderwijs ik ‘dat is geen blote mevrouw, dat is een vrouwelijk naakt en dat is kunst. Trouwens, haar onderlichaam is bedekt. Heel dunnetjes, maar toch.’ 

Door Anne Marie Boorsma

Haar vrouwelijke vormen bedekt ze niet. Dat is duidelijk. De straaltjes water spuiten uit haar handen. Het lijkt alsof deze schoonheid een Indiase dans opvoert. Ze trekt haar schouders naar achteren, zodat haar borsten goed uitkomen. Haar houding, met het gekantelde bekken, doet klassiek aan. Ze lijkt ons iets te willen schenken. Niet opdringerig, want haar blik is naar binnen gericht. Is zijzelf soms het geschenk? Een tricky gedachte in dit #MeToo-tijdperk. Maar je kunt er niet omheen als je kijkt naar de geschiedenis van het vrouwelijk naakt in de kunsten. 

Kunstenaars hebben zich eeuwenlang laten inspireren door verhalen over godinnen, nimfen en prinsessen. Verhalen waar mooie, veelal naakte, vrouwen het goede en dienstbare symboliseren. Van jongs af aan word je ermee doodgegooid en die vrouwbeelden gaan zich vastzetten in je gedachtewereld. Dan weet je dat de mooiste vrouw er vandoor gaat met de knapste prins. In het echte leven gaat het natuurlijk geheel anders, maar daar kom je vanzelf achter. Tenzij je in sprookjes blijft geloven.

Neemt niet weg dat het goed toeven is in sprookjesland. ‘Raja’, heet onze fontein-danseres dan ook. Dat is Hindoestaans voor hoop. Hoop doet leven. Hoop, dat die prins op het witte paard nog eens komt opdagen. Hoop dat de mens wat aardiger wordt. Hoop dat niemand meer eenzaam is. Het is een genot om daar in het parkje, zo tussen het groen, even met Raja te zijn. Een genot om je op een bankje te nestelen en samen met haar te denken over het schone, goede en harmonieuze. Wie weet heeft het effect.

Raja is in 1987 gemaakt door Sybille de Braak voor de toen nieuwe brandweerkazerne in Leidschendam aan de Veurse Achterweg. Brandweerlieden hebben hier dus in haar gezelschap hun boterhammen gegeten. Het kan niet anders dat Raja deze stoere lieden tot hogere gedachten heeft gebracht. Na de fusie van Leidschendam en Voorburg in 2002 werd ze opgeslagen. Twee jaar geleden werd ze, gerestaureerd en wel, naar Park ‘t Loo overgebracht en sinds kort komt er weer uit iedere hand een sierlijk waterdruppelboogje.

Sybille de Braak werd geboren in 1947 in Norf bij Düsseldorf. Als baby verhuisde ze met haar ouders naar Den Haag. In 1980 exposeerde ze voor de eerste keer. Vele exposities volgden.

Mooi dat Raja weer helemaal terug is. Zij en haar kletterende waterdruppelboogjes geven hoop en rust in bizarre tijden.

Ga voor reacties naar: www.annemarieboorsma.nl.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant