Wie is...Leen Vellekoop?

Leidschendam - Onlangs woonde Leen Vellekoop (85) precies 60 jaar in de achterste van De Drie Molens aan de Stompwijkseweg in Leidschendam.

Door Dick Janssen

Oorspronkelijk komt Leen Vellekoop uit het Westland. Vanwege de woningnood viel het echter niet mee om aan een woning te komen. Toen de molens van de polderbesturen overgingen naar de provincie gingen de beroepsmolenaars er langzamerhand uit bij de provincie en kwamen er molens leeg te staan. Vellekoop, die werkte in de wegenbouw bij Provinciale Waterstaat Zuid-Holland, kreeg zodoende de achterste van De Drie Molens in Stompwijk aangeboden als woning. Op zijn trouwdag, 4 april 1956 trok hij in de woning.

"Echt molengek was ik toen nog niet", aldus Vellekoop. "Ook al was mijn oom wel korenmolenaar. Maar toen ik er ging wonen kreeg men bij de provincie in de gaten dat ik er wel interesse in had en zo ben ik eerst assistent-opzichter molens bij de provincie Zuid-Holland geworden. Later, na onder andere een bouwkundige opleiding, werd ik molenconsulent en dat ben ik 35 jaar geweest tot mijn pensionering."

De eerste vier jaar in de molen waren nog wel wat primitief te noemen. "We hadden geen gas- en lichtaansluiting, geen telefoon en geen stromend water. Dat kwam uit de regenton naast de schuur. De woonkamer beneden was één vierkant kamertje, met een potkacheltje en daarnaast een keukenblokje. Toch waren dat de mooiste jaren" mijmert hij. "Allebei mijn dochters zijn toen geboren."

Daarna heeft Vellekoop alles aan de binnenkant van de uit 1903 stammende molen gemoderniseerd. "Vroeger was het eigenlijk een molenviergang, maar de vierde molen is al veel eerder afgebroken. De constructie van de voorste twee molens stamt nog uit 1672, maar de achterste molen is in 1901 afgebrand en herbouwd op de oude fundering", vertelt hij. De molens zijn een Rijksmonument, dus alles wat je aan de buitenkant doet, is aan strenge regels gebonden. De binnenkant voldoet inmiddels echter als woning, vindt Vellekoop die de laatste 10 jaar alleen in de molen woont, nadat zijn vrouw overleed.

De molens werden in 1951 buiten gebruik gesteld nadat er een gemaal kwam. "Eerst op stoom, later op dieselmotoren en toen op elektrische gemalen". zegt Vellekoop. Na een restauratie in 1959 gingen de molens in 1960 weer draaien wat beter is om ze in conditie te houden. Daarna zijn de molens altijd bedrijfswaardig gebleven en draaien deze nog af en toe. Dan wordt ook daadwerkelijk water uit de polder gepompt. "Het liefst draaien we voor het gezicht met z'n drieën tegelijk, maar mijn molen kan ook afzonderlijk draaien omdat ik de mogelijkheid heb het water gewoon weer terug te pompen", aldus Vellekoop. "Momenteel vinden werkzaamheden plaats aan de middelste molen, maar hopelijk kunnen we de komende Molendag weer met z'n drieën draaien."

Uiteindelijk is Vellekoop wel een beetje 'molengek' geworden. "Ik heb door het hele land in diverse molenstichtingen door het hele land gezeten in een adviserende functie als technische man, heb na mijn pensionering 20 jaar in het bestuur van de Rijnlandse Molenstichting gezeten en ben 27 jaar examinator geweest van de Vereniging De Hollandse Molen bij de opleiding voor vrijwillige molenaars. Had het na mijn pensionering nog drukker dan toen ik nog aan het werk was, kreeg ik wel eens van mijn vrouw te horen."

Naast zijn drukke werkzaamheden in de 'molenwereld' en het onderhoud aan de molen, is Vellekoop ook actief geweest als vrijwilliger. "Ik heb een tijd in het bestuur van woon- en zorgcentrum Schoorwijck gezeten, ben 18 jaar bestuurslid geweest van de Dorpskerk en was meer dan 10 jaar voorzitter van de IJsclub De Molenvaart. Ik woon immers naast de Molenvaart en die vriest altijd snel dicht omdat die vrij ondiep is. Als het tenminste niet te veel waait. Maar de laatste jaren overwinteren hier zoveel ganzen, zwanen en meerkoeten, dat er grote stukken open blijven liggen." Verder is hij ook nog bestuurslid en scheidsrechter geweest bij de Landelijke vereniging van Schoonrijders.

De molenwieken gaan af en toe nog wel eens in rouw- of vreugdestand, met name bij sterfgevallen of heuglijke gebeurtenissen in de Koninklijke familie. Enige jaren terug lieten Prins Friso en Prinses Mabel - ter gelegenheid van hun 40^e verjaardag - statieportretten met hun kinderen maken bij De Drie Molens. In de molen hangt dan ook een foto van Vellekoop met het Koninklijke gezin. "En je wil niet weten hoeveel buitenlandse delegaties en ambassadeurs ik hier op bezoek heb gekregen. Maar alleen buiten, want binnen is privé", laat hij weten.

Vellekoop is 'zijn' rieten achtkantige bovenkruier in ieder geval nog lang niet zat. "Nee hoor. Ik heb hier alles. Zo lang het lichamelijk kan blijf ik hier gewoon wonen."