GEZWAM

Meld het even. Op de drempel van dit memorabele jaar. De volgende generatie gaat ons de kop kosten. Blijken domkoppen en mislukkelingen. De toekomst zal vele malen somberder zijn dan de huidige narigheid. Wij kweken een kansarme jeugd. Laten hen vallen. Lijken een derdewereldland. Geweten -en meedogenloos behandelen we onze kinderen. Drama. Hoezo, vraagt u? Is duidelijk. Basisschoolkinderen zomaar naar huis sturen. Schande!

De hele natie valt over het feit, dat ook basisscholen verplicht sluiten. Daarbij gaan ze (waarschijnlijk) tegen 18 januari weer open. Blijkt een 24-karaats nationaal trauma. Het journaal toont ons een batterij verontruste bakfietskakkers, die het zeker weten: “Onze kinderen lopen een fatale achterstand op!”

Help ze even uit de droom. Klinkklare onzin. Gehuil om niets. Napraatpandemie. Heb zelden zo`n ongekende onzin langs horen en zien komen. Leerachterstanden, het moet werkelijk niet gekker worden. Zal het de jankende mamma`s en pappa`s straks vilein voorrekenen.

Wel zijn er echte probleemgevallen. Kinderen die vanuit een beperking structuur behoeven. Die vastigheid valt nu wellicht weg. Ouders met essentiële, onmisbare beroepen moeten puzzelen. Allemaal waar. Ik ageer met volle overtuiging tegen lallende ouders en pseudokenners, die reppen over fatale leerachterstanden op de reguliere basisschool.

Media braken onzin uit. Rekent u mee? Basisschoolkinderen bleven vanaf woensdag thuis. Tot het weekend waren dat 2,5 lesdagen, waarin op scholen niets (!) anders zou gebeuren dan kerstontbijten, kerstfilms kijken en opruimen. Effectief aan leerstof werken? Minimaal tot niets.

Dan twee weken kerstvakantie en op 4 januari weer naar school. Wordt nu misschien 18 januari. Nou, èn? Twee weken thuis betekent 10 effectieve schooldagen. Eigenlijk 9, want de woensdag is half. Trek af de gymlessen, muzieklessen,en handvaardigheid. Wat blijft er dan wezenlijk over?

Vooral gym (bewegen), muziek en handvaardigheid zijn best waardevolle lessen. Maar je kunt er natuurlijk geen fatale achterstand mee oplopen (“Bokspringen ging achteruit”). Het vermoedelijke lesstofnadeel gaat dus hoogstens over een dag of 7. Met afschuwelijke rampzalige gevolgen. Waanzin!

Dit zou namelijk ook betekenen dat wanneer een kind een week ziek is, het een niet te overbruggen achterstand op zou lopen. Dat kinderen nooit langer dan een lesweek kunnen verzuimen, want dan zijn hun kansen voor later verkeken. (…) Voor alle duidelijkheid, heb het niet over maanden thuis zitten zoals vorig schooljaar!

Ik onderken, als zéér ervaren leerkracht van vele kansarme kinderen, dat thuiswerken niet ideaal kan zijn. Maar laten we niet dramatiseren en net doen alsof er zich een didactische en pedagogische ramp gaat voltrekken. Anderhalve week even geen effectieve les, het zou wat!

Ouders praten elkaar kritiekloos na. Doorzien de werkelijkheid niet. Kinderen thuis? Even lastig. Dus ageren ze en treden buiten hun oevers van het redelijke. Kinderen krijgen wat minder lijfelijk les. Wel via internet. Op 8 jaren basisschool maakt dat geen ene moer uit. Ook niet voor vaak aangehaalde groepen 7 en 8. Sorry, hoor! 

Dat ik even uit de school moest klappen!