Column: MESSI(AS)

Hoe ga je daar mee om? Kun je gewoon blijven? Wat doet het je? Zomaar wat vragen, die bij me opkomen. Hoe sterk moeten je schouders zijn om deze last te dragen?

Veel vraagtekens zonder antwoorden. Het intrigeert mij. Vlak voor me staat Messi. Ik kijk naar hem. Een klein kereltje, die niet bepaald de looks van Clooney heeft. Wel zijn centen. Keer een paar miljoen, dan.

Het begin. Afgelopen weekend naar Barcelona geweest voor een bedevaart naar het wonderkind. De ploeg en hij zitten in een dip. Neemt niet weg, dat het wonderschone recente verleden nimmer vergeten is. Het zijn geen robots.

Een avond met Messi is een gebeurtenis. Een plechtige ontmoeting met de Messi(as) van het voetbal. Hem een keer 'in het echt' zien is een pelgrimstocht naar het Mekka van het voetbal.

Johan, voorganger verlosser, had het bij leven duidelijk gezegd: "Je gaat het pas zien, als je het door hebt!" Ik heb Messi nu gezien en ben er toch niet uit. Een uitleg, al moet je het meemaken om het te plaatsen.

Het vliegtuig zit al vol met pelgrims voor Camp Nou. Shirtjes met Messi achterop zijn niet te tellen. Zo komen er bij thuiswedstrijden vliegtuigen uit Engeland, Scandinavië, China en meer landen om het wonder te aanschouwen.

De stad verdrinkt in shirtjes met de naam Messi. Overal duikt zijn gezicht op. De prularia, waarop de Argentijnse magiër pontificaal staat afgebeeld is niet te tellen. Overal prijkt zijn kop in etalages en op reclameborden.

Bij het stadion is het eerste dat je ziet een levensgrote foto van Messi met de tekst: "Welcome to Camp Nou!" Honderd meter verderop ligt het stadion met een nog grotere foto. Wat doet die mateloze adoratie met zo`n jongen?

Reis inclusief kaartje is behoorlijk aan de prijs. Honderdduizenden maken de trip om het mirakel te aanschouwen. Messi weet dat. Als het wonderjoch als laatste het veld betreedt voor de warming-up is de opwinding tastbaar. Je voelt, dat de toeschouwers unaniem beseffen: "Wow, daar is ie dan!"

Niet geblesseerd, niet in bed met een griepje of zijn teen gekneusd bij het stofzuigen. Terwijl zijn vrouw toch tamelijk streng had gezegd: "Vergeet nou eens niet de plinten, Lionel!"

Hij is er. Neymar, Suarez en Iniesta ook. Grote spelers met een mega palmares. Daar bovenuit steekt de 1m70 van de straatjongen uit Rosario. Van dichtbij zie ik een onopvallende jongen, die om de twee seconden door zijn haar wrijft. Mijn scoop, heeft Messi een zenuwtic?

Zijn warming-up speelt zich vlak voor ons af. Ik bekijk hem eens goed. Hij doet niet overdreven veel. Hij moet voelen, dat er honderdduizenden juist voor hem complexe vliegreizen ondernamen. Messi staat er een beetje loom bij. Als hij broekzakken had gehad, waren zijn handen er zeker in verdwenen.

We zien hem zijn 500e jubileumgoal scoren. Het stadion ontploft. Hun Messi(as) doet de hoop herleven. Messi nestelt zich weer sjokkend voor me aan de zijlijn. Hij, de moderne Messias? Hij, die ontelbare keren werd gefotografeerd en aan miljoenen muren hangt. Messias.

Lionel kan het zelf niet geloven!