Muurschildering van Marcus Debie in de fietstunnel  langs de Sijtwende Tunnel bij station Mariahoeve.  (foto: Marian Kokshoorn).
Muurschildering van Marcus Debie in de fietstunnel langs de Sijtwende Tunnel bij station Mariahoeve. (foto: Marian Kokshoorn).
kunst in leidschendam-voorburg

Het groene gras en de zilte zee

Cultuur 1.269 keer gelezen

Leidschendam-Voorburg - Alleen kop en hals zijn zichtbaar van deze enorme vogel. Een wulp, herkenbaar aan zijn beige verenkleed met bruine streepjes en stippen. Maar vooral aan zijn lange, naar beneden gerichte kromme snavel. Wonderlijk, de vogel is een schildering op de zijwanden van het fietspad langs de Sijtwende Tunnel bij station Mariahoeve. Hij is onderdeel van een lange muurschildering vol van verrassingen.

Door: Anne Marie Boorsma 

Tijdens het fietsen is er maar een kort moment dat de wulp compleet is. Hij ontstaat pas echt als twee muren, vanuit verschillende richtingen, bij elkaar komen. Heel verrassend. Maar er komen meer verrassingen. 

Het oog van de wulp glanst. Dat komt door het diep blauwige zwart waarin een witte veeg en wit stipje drijven. Meesterlijk! Het allerbovenste stukje van zijn kop ontbreekt, want daar eindigt de muur. De snavel is blauwig-paars met aan de onderkant een strookje oranje-bruin. Voor zijn hals zie je een doorzichtige tak in horizontale richting. Hij vertakt zich en eindigt in een groot blad. Er zijn veel takken, bladeren en boomstammen geschilderd op de wanden. Niet op een realistische manier. Welnee, ze lijken meer op doorzichtige schaduwen. Voornamelijk in blauw en groen.

Nergens zie je rechte lijnen. Nergens zie je harde kleuren of vormen. Alles is zacht en sierlijk. Alles vloeit en slingert. Je hoort tijdens het fietsen bij wijze van spreken het ruizen van de wind door de bladeren en het gekwetter van de vogels. Dit is puur natuur. De wulp is niet alleen. Zo kom je een vos, buizerd, slak, eekhoorn en een egel (of is het een stekelvarken/ fantasiebeest?) tegen. Bovendien is er verderop in de tunnel een tekst, die luidt: ”Van de zilte zee tot het groenste gras”.

Wat een contrast vormen deze poëtische muurschilderingen met de harde werkelijkheid van betonnen muren. Wat een verschil met de herrie van het voorbijrazende autoverkeer op de weg die parallel loopt aan de fietstunnel. Om nog maar te zwijgen over de treinen die boven je hoofd denderen. Gelukkig dat Street art kunstenaar Marcus Debie ons een voorproefje “leven in de natuur” geeft. Want als we de tunnel uitkomen zijn we in Den Haag en is strand en duin niet ver weg meer.

Marcus Debie (Sittard 1972) werkte 25 jaar op een kantoor als grafisch ontwerper. Het beschilderen van muren deed hij als bijbaantje. Totdat hij zoveel opdrachten kreeg, dat hij fulltime Street art kunstenaar/muralist werd. Nu krijgt hij opdrachten vanuit de hele wereld.

Ik denk aan de wereldberoemde kunstenaar Keith Haring. Hij begon met het clandestien beschilderen van de New Yorkse metro. En wie kent niet de Britse kunstenaar Banksy. Terecht is Street art een erkende kunstvorm geworden.

Voor reacties en informatie over (online) cursussen kunstgeschiedenis over beeldhouwkunst: www.annemarieboorsma.nl.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant