Promoten van sport en bewegen is levensdoel Nadine Stemerdink

Leidschendam-Voorburg - De bestuurskundige Nadine Stemerdink was al drie termijnen gemeenteraadslid, voordat ze begin 2015 sportwethouder werd. Onlangs was ze bij Midvliet te gast in Sporttribune; het sport radioprogramma op de maandagavond. 

Gezien de covid-19 maatregelen zette Midvliet-technicus Robert de Bock voor het eerst in de Midvliet-historie een vernuftige live-verbinding op, zodat Stemerdink vanachter haar iPad in haar eigen huiskamer via Google Teams op Midvliet TV live te zien, op Midvliet FM live te horen was, en vrijwel zonder vertraging aan te spreken was door interviewer Alexander Wagener. De interviewer schreef een aantal passages van het boeiende gesprek uit.

Stemerdink groeide op in Voorburg en was 6 toen ze ging volleyballen. “Mijn eerste echte liefde! Bij Starlift in De Vliegermolen met die prachtig glimmende houten vloer! Vergane glorie. Zo oud ben ik dus al. Starlift ging uiteindelijk via Tonegido Voorburg en Visade Voorburg op in VV Haaglanden en speelt al jaren in sporthal Essesteijn. Ik kijk met een heel fijn gevoel op die periode terug.”

Ze was buitenaanvaller. “Ik was prestatiegericht, een fanatieke puinruimer; goed in het opvangen van slechte passes. En ik was niet op mijn mondje gevallen, ook niet tegen scheidsrechters. Ik kon slecht tegen mijn verlies en onrechtvaardigheid. Nog steeds! Maar ja, dat hoort bij opvoeding; omgaan met verliezen. Ik zat op mijn 12e bij de jeugdselectie Zuid Holland, speelde vanaf mijn 15e nationaal en wilde dolgraag de allerbeste worden.”

Haar sportachtergrond helpt Stemerdink in de dagelijkse bestuurders praktijk. “De sport heeft van mij de mens gemaakt die ik nu ben. Ik houd oog op de bal en niet op de mens; mijn belangrijkste les. Een jeugdtrainer zette me eens een tijd op de reservebank. Ik was nauwelijks 15. Hij zei wel dat ik een van zijn beste speelsters was, maar mijn gedrag naar medespeelsters afkeurde. Als puber begreep ik dat natuurlijk niet. Wel een stevige les. Een team is zo sterk als de zwakste schakel. Ik heb meer naar anderen leren omkijken. Het teambelang is groter dan het individuele belang.” Het sociale leven op de club was geweldig. “Er bleven altijd mensen hangen na thuiswedstrijden. Of je nu hoog of laag speelde. En dan kwamen de schalen met friet op tafel! Nog steeds een gewoonte, begreep ik. Op menig club feestje in Essesteijn heb ik het licht uitgedaan.”

Op haar 28e stopte Stemerdink met volleyballen. “Ik was al bezig met afbouwen, toen mijn vader op 1 oktober 2005 geheel onverwacht overleed. Mijn ouders waren mijn grootste fans, zaten altijd bij thuiswedstrijden op de tribune, gingen mee naar uitwedstrijden in de buurt. Zijn overlijden was zo ingrijpend, dat ik ineens klaar met volleyballen was.” Het was een emotioneel weerzien met de club toen ze er jaren later weer voor het eerst als wethouder kwam. “Ik moest echt een berg over. VV Haaglanden-voorzitter Rob Velders belde ik van tevoren dat ik er tegenop zag. Hij heeft me fijn opgevangen. We hebben met z’n allen naar Heren 1 zitten kijken. De club bleek nog steeds een warm bad.”

Stemerdink doorstond haar vuurdoop. “Ik ben bestuurder maar ook mens. Het is goed dat je hulp vraagt als je van jezelf weet dat je het nodig hebt. Ik bewaar mooie herinneringen aan mijn vader. We hebben stad en land afgereisd om Oranje te zien volleyballen. En natuurlijk iedere zondagavond met het bord op schoot samen Studio Sport naar voetballen kijken. Mijn had geen keus. Mijn ouders komen uit Winterswijk, dus De Graafschap had hun speciale belangstelling. We spraken thuis dialect, die cultuur heb ik meegekregen. We gingen ook veel op familiebezoek daar, naar opa en oma. Ik voel me en ben een echte Achterhoekse! Maar de enige echte voetbalclub voor ons is Feyenoord. We zaten vaak op de tribune van De Kuip.”

Op haar 18e werd ze PvdA-lid. “Mijn vader was PvdA-raadslid en Provinciale Staten Zuid Holland lid. En mijn oom Bram was PvdA-Tweede Kamerlid, staatssecretaris en minister. Ik kom uit een rood nest, ben het niet met alles eens, maar dat kan ook niet. Met een traditie voortzetten is niets mis.” Politiek actief werd ze veel later. “Mijn vader bracht me zowat naar mijn eerste PvdA afdeling ledenvergadering. Ik had een zekere schroom, maar toen ik daar eenmaal was, ving Gregor Rensen mij op. We raakten meteen in gesprek. Niet lang daarna vroeg hij me om fractievolger te worden.”

Na de vervroegde gemeenteraadsverkiezingen 2001, Leidschendam en Voorburg fuseerden, kwam Stemerdink in de raad. “En nu al weer mijn tweede termijn als wethouder. Ik ben intens dankbaar naar de mensen die me de nodige zetjes gaven.” Wethouder werd ze onverwacht. “Een vriend zei me laatst dat hij mij rond mijn 18e had horen zeggen dat ik altijd wethouder wilde worden. Dat wist ik niet meer. Na de verkiezingen 2014 werd de PvdA oppositiepartij. Toen de coalitie viel, kwam ik in februari 2015 in het nieuwe college. De portefeuille ‘sport’ was een uitdrukkelijke wens.”

Het promoten van sport en bewegen door iedereen is haar (politieke) levensdoel. “We betrekken tegenwoordig bijvoorbeeld kinderen bij de herinrichting van speeltuinen in hun buurt, wanneer de levensduur van de speeltoestellen in zicht komt. Kinderen maken meer gebruik van een speeltuin als ze bij de inrichting betrokkenen worden. Lekker spelen op toestellen die jezelf hebt mogen uitkiezen is heerlijk toch? De zwembaden De Fluit en Forum Kwadraat hebben weten te behouden. We hebben veel sporthallen. De vroegere Vliegermolen was de beste hal ever, maar Forum Kwadraat, Essesteijn en De Fluit zijn ook prachtig. Het allerbelangrijkste is dat we ze meer dan alleen op peil hebben weten te houden en dat we geïnvesteerd hebben in deelname door jong en oud.”

Er is onderbezetting op de buitensportparken constateert Stemerdink. “Je ziet een verschuiving van de zondag naar de zaterdag competities in bijna alle teamsporten. De zondag is men graag thuis bij partner, gezin en vrienden. Er is onvoldoende nieuwe vraag naar sporten op zondag op onze sportparken. Er zijn wel steeds meer vraag gezamenlijk sporten buiten de verenigingen om. Als er initiatieven zijn, hoor ik die graag. We hebben op zondag velden genoeg vrij!”

Actueel is de situatie van de Voorburg Rugby Club (VRC). “Over anderhalf jaar staat op De Star inderdaad de realisatie van sociale woningbouw gepland. Een nieuwe locatie voor VRC vinden is niet zo eenvoudig. Een reepje grond op bestaande sportparken wordt lastig. Den Haag ontwikkelt momenteel haar Vlietzone, waar op Westvliet ‘onze’ clubs Sparta, VCC, EHC, VEO en Wilhelmus sporten. Met Den Haag bekijken we ook daar eventuele mogelijkheden.” Een tweede hockeyclub, omdat Cartouche een enorme wachtlijst heeft, is wenselijk. “De huidige situatie bij Cartouche weet ik niet. Ook dat betrekken we in de Vlietzone Ontwikkeling. Wat er op ons pad komt is nog ongewis, maar is óók een uitdaging.”

Nu minderjarigen in deze covid-19 periode weer mogen teamsporten is de vraag naar het spelen van onderlinge oefenduels tegen clubs binnen de eigen gemeentegrenzen actueel. “Kinderen mogen samen sporten, maar zich niet verplaatsen naar een ander sportpark. Ook als ik dat zou goedvinden mag het niet. Het kabinet beslist zaken, en dan moeten wij als gemeenten dat overnemen. Het Rijk kan dit gemeenten opleggen. Punt. Ik heb nog geen persconferentie van Rutte en De Jonge gemist. We zullen de sport en cultuur door deze corona crisis heen moeten helpen.”

Sportverenigingen worden steeds meer maatschappelijk actief. “Een sportclub is meer dan voetbal, hockey, tennis of noem maar op. Er worden bijvoorbeeld activiteiten voor ouderen bij sportclubs georganiseerd. Als je iets graag wil uitrollen en verenigingen pikken dat op, is dat geweldig.” Een Buurthuis van de Toekomst, waar sportclubs, scholen, culturele instellingen en andere organisaties in nieuwbouw slim met elkaar samenleven, is in Leidschendam-Voorburg geen behoefte. “In de bestaande situatie gebeurt al veel. De gemeente staat open voor gesprek over dergelijke samensmeltingen. De vraag om met alle partijen in gesprek te gaan is altijd een samenspel. Sport doet iets met je!”