Wim Visser bezig baasje

Leidschendam - Wim Visser (72) is geboren in Maartensdijk (Utrecht). In 1975 kwam hij naar Leidschendam voor zijn werk bij de PTT. Daar was hij een van de eerste ICT-ers en was jarenlang als programmeur werkzaam bij het computercentrum (toendertijd naast het Dr. Neherlaboratorium) in Leidschendam.

Daarnaast is Visser altijd een natuurliefhebber geweest. "Ik groeide op tussen de boeren en mijn vader had ook een moestuin. Die heb ik nu overigens zelf ook", aldus Visser. Zijn liefde voor de natuur bracht hem ertoe om lid te worden van de Werkgroep Groenbeheer Nootdorp-Leidschendam. "Aanvankelijk zat ik bij de afdeling weidevogelbeheer, maar ben al snel bij de knotgroep gegaan." Inmiddels is Visser zo'n 30 jaar lid van de werkgroep en zowel voorzitter als coördinator knotten.

"We knotten wilgen en planten ze ook aan", vertelt hij. "Dat knotten, gewoon snoeien eigenlijk, zorgt ervoor dat de boom niet te ver doorschiet en zorgt voor een karakteristiek Hollands landschapselement. We helpen het Holandse landschap in ere te houden."

De afgezaagde takken worden hergebruikt voor natuurlijke oeverversteviging, voor drainage, om vlechtschermen van te maken, als paardenvoer, of soms als open haardhout. Naast het knotten, plant de werkgroep ook nieuwe (knot)wilgen aan, en doet onderhoud aan andere bomen, zoals treurwilgen en beeldbepalende leilinden. "Die werden vroeger aangeplant om de zon een beetje uit het huis te houden en te beschermen tegen wind", weet Visser te vertellen. "Dat geldt overigens ook voor de knotwilgen, die bovendien de slootkant verstevigen."

De knotgroep bestaat uit zo'n 25 personen, waaronder ook een aantal dames. In het winterseizoen, van november tot maart, worden er om de week wilgen geknot en soms ook nog tussendoor als er veel te doen is of als er een klus moet worden afgemaakt. "We werken van 10.00 tot 16.00 uur, dus dat is best nog een lange dag. Maar het is ook gewoon een gezellig sociaal gebeuren; we drinken samen koffie, eten soep en broodjes. En weer of geen weer; we gaan gewoon door tenzij er veel sneeuw ligt en het terrein echt onbegaanbaar is, of bij code rood."

In de zomerperiode ligt het knotwerk stil, maar doet de werkgroep bijvoorbeeld wel mee met de Nationale Polderdag van Wijk en Woude en wordt een informatiekraampje op de fietsroute bemand. Niet dat hij dan verder niks te doen heeft. "Ik heb een grote volkstuin met heel veel soorten bessen, pruimenbomen en frambozen en bloemen. Ook heb ik thuis kiwi's waar ik jaarlijkse honderden vruchten van pluk. Aan fruit dus geen gebrek."

Sowieso is Visser een bezig baasje. Hij heeft 25 jaar lang het kamphuis Ourhut mede geleid in Lieler in de Luxemburgse Ardennen. Dat kamphuis van de stichting Behoud Jeugdkamp Lieler (SJL) wordt nog steeds door zijn kinderen beheerd. Het staat middenin de natuur bij het riviertje de Our en je kunt er heerlijk wandelen, hiken en 's avonds een kampvuurtje stoken. Visser gaat er elk jaar nog wel een weekje heen.

Daarnaast heeft de sportieve Visser deel uitgemaakt van het bestuur van de tennisclub Amie op tennispark Overdam en heeft jarenlang de competitie en toernooien geregeld. Nog altijd is hij een fanatiek tennisser. Ook heeft hij 40 jaar gebadmintond ("maar die club is ermee opgehouden") en fietst hij graag. "Ben jarenlang wielrenner geweest en heb gevolleybald en hardgelopen bij het Triatlon Team Leidschendam." Hij is nog steeds vrijwilliger bij de Beachchallenge in Kijkduin.

Maar hier houdt het niet bij op. Hij is tevens lid van het Leidschendamse shantykoor Midscheeps. Hier treedt hij zo'n 30 keer per jaar mee op en er wordt aan enkele festivals meegedaan. Visser regelt de optredens van het koor en is secretaris het eigen shantyfestival in Leidschendam Centrum in de nazomer. "Gezellig bij de sluis, op het Damplein en de Damlaan. En iedere maandag sowieso repeteren. Want zingen; daar word je blij van", zegt hij tot besluit.